-
1 сыпырып җибәрү
-
2 сыпырып
1) деепр. от сыпыру2) в знач. нареч. бы́стро, спо́ро, подря́дсыпырып эшләү — де́лать спо́ро (подря́д)
-
3 сыпырып кую
= сыпырып җибәрү1) погла́дить ( что)башыннан сыпырып кую — погла́дить по голо́вке
2) вы́тереть ( что)3) перен.; прост. уплести́ (всё) -
4 сыпырып салу
-
5 сыпырып ташлау
-
6 сыпырып алу
-
7 сыпырып төшерү
смести́ ( что с чего)ипи валчыкларын өстәлдән сыпырып төшерү — смести́ со стола́ хле́бные кро́шки
-
8 сыпырып ату
смести́ (всё) -
9 сыпыру
перех.; прост.1) гла́дить, погла́живать/погла́дить, пригла́живать/пригла́дить ( что по чему)башыннан сыпыру — гла́дить по голо́вке
чәчне сыпыру — пригла́живать во́лосы
җыерчыкларны сыпыру — пригла́живать скла́дки
2) прям.; перен. смета́ть/смести́ ( что с чего)өстәл өстеннән сыпыру — смести́ со стола́
бөтен малны сыпыру — смести́ всё бога́тство
3) слегка́ стира́ть/стере́тьмаңгай тирен сыпыру — стере́ть со лба пот
идәнне сыпыру — слегка́ протере́ть пол
4) диал. подмета́тьидән сыпыру — подмета́ть пол
5) перен.; разг. стега́ть/стегну́ть, отстега́ть/отстегну́ть, хлеста́ть/хлестну́ть ( по кому-чему)этләрне чыбык белән сыпыру — отстега́ть соба́к пруто́м
6) перен.; прост. уплета́ть/уплести́, жрать, сожра́ть ( что)икесенә бөтен бер каз сыпыру — уплести́ на двои́х це́лого гу́ся́
берүзенә егерме йомырка сыпырды — он оди́н уплёл два деся́тка яи́ц
7) перен.; прост. пере́ть, упере́ть, таска́ть, утащи́ть ( что)кешенекен сыпыру — упере́ть чужо́е
•- сыпырып ату
- сыпырып кую
- сыпырып җибәрү
- сыпырып төшерү••сыпыра бару — уплета́ть, жрать ( всё подряд)
сыпыра бирү — продолжа́ть уплета́ть (жрать)
сыпырып алгандай — как бу́дто ве́тром сду́ло
- сыпырып ташлаусыпырып чыгару — вы́гнать
См. также в других словарях:
бет моншағын сыпырып тастау — (ҚХР) ұят намысты жиып қою … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
әппәр — Диндар гаиләләрдә: балалар телендә амин тотуны аңлата. ӘППӘР ИТҮ – Ашап туйгач бит сыпырып кую (амин тоту) … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
себерү — (СЕБЕРТҮ) – 1. Себерке, канат кебек нәрсәләр белән сыпырып, әйбернең, урынның өстен чүптән, тузаннан арындыру, тазарту. Карны очыртып, астан гына исү (җил, буран тур.) 3. күч. Бөтенләйгә куып җибәрү, сөрү … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
сыдыру — 1. Нык ышкылып тырнау; ышкылган җирдә эз калдыру. Ирексездән сыдырырга юл кую 2. Каурыйны, яшь чыбыкны һ. б. ш. ике бармак арасына яки учка кысып үткәреп, йон бөртекләреннән, яфрак, бөре һ. б. чистарту. Үсемлек сабагындагы вак тармакларны,… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
ялау — I. ф. 1. Нәр. б. тел тидереп сыпыру. Тел белән тидергәләп, сыпырып җыя җыя ашау, эчү (хайваннар тур.) 2. күч. Ут ялкыны, кояш һ. б. ш. тур. : бик тиз генә кыздырып, көйдереп, яндырып алу яки эретеп юкка чыгару ялкын аларның кулларын ялый. II.… … Татар теленең аңлатмалы сүзлеге
балақ бау — Саят құстарының (бүркіт, қаршыға, ителгі) аяқтарына (балақтарына) тағылатын былғары яки қайыс бау. Балақ баудың екі басы құстың сирағын қажамайтындай етіп жасалады, ол үшін жалпақ былғарының астына киіз тігіледі, оған ортақ бау тағылады. Құсты… … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
бақалы — (Алм., Еңб қаз.) топанның ұсағы. Б а қ а л ы соломды бидайдың бетінен сыпырып аламыз (Алм., Еңб қаз.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
бүткіл — (Алм., Шел.; Қ орда: Жал., Сыр.; Жамб.: Қорд., Шу; Ақт., Қараб.; Түрікм., Красн.) бүкіл, барлық. Б ү т к і л колхозымызға қарасты жер осы атырап Қ орда., Сыр.). Б ү т і л қора жайды сыпырып қойдым (Жамб., Шу). Б ү т к і л жердің жарымынан… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
көң — 1 (Қост.: Жанг., Об.; Гур., Маңғ.; Жезқ.: Ж.арқа, Ақ.; Орал, Орда; Сем., Аяг.) мал қыстайтын тұрақты қоныс орны, қыстау. Малшылар биыл, к ө ң г е ерте қонды (Қост., Об.). Қысқа қарағанда отырықшы ел к ө ң г е кіреді (Гур., Маңғ.). Бұл бұрын… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
күсу — 1 Қ орда., Қарм.) аулақ болу. Мұндай жарамсыз істен к ү с у қажет Қ орда., Қарм.) 2 Қ орда., Арал; Ақт., Ырғ.; Гур., Маңғ.) сыру, қабу. Қойдың жабағысын шекпеннің ішіне к ү с е м і з (Ақт., Ырғ.). Қой жүнінің талдырмасын шидем қылып к ү с е д і… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қастауыш — 1 (Қост., Жанг.) қара күйе. Киімге қ а с т а у ы ш түсіпті (Қост., Жанг.) 2 1. (Гур., Маңғ.) егіннің қара күйе болып кететін ауруы, қара күйе. Қолаң шашты, қой көзді, Қ а с т а у ы ш қасты Ақжүніс (Ер Тарғын, 25). 2. (Ақт.: Ойыл, Жұр.) қара күйе… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі